اطلاعات تور ترکیه
در تور ترکیه کجا بریم؟
ترکیه ی غربی، پر بازدید ترین بخش این کشور است و به لحاظ اقتصادی نیز پیشرفته ترین بخش آن است. هفته ها طول می کشد تا حتی سطح استانبول، پایتخت امپراطوری قدیم را که در میان دو تنگه است و ارتباط بین دریاهای سیاه و مرمره را ایجاد می کند و هنوز هم مرکز فرهنگی و تجاری ترکیه است، در نوردید. بر خلاف اطراف دریای سیاه و مرمره، دو مرکز پیشین امپراطوری عثمانی یعنی بورسا و ادرنه، در طرفین استانبول،جاذبه های به یاد ماندنی، و فضای اشرافی زیادی دارند. در ورای تنگه ی داردانل و میدان های جنگ جهانی اول، دو جزیره ی دریای اژه ی ترکیه مانده اند.
ژوکسیدا و بوزکادا، به واسطه ی سواحل زیبایشان، و هویت قومی یونانی به تعویق افتاده اش و همچنین به خاطر آرامش ش (به جز در اواسط تابستان)،معروف شده اند.
اطلاعات دیگر تور ترکیه
علاوه بر جنوب، مناظر پیچیده زیتون در اطراف برگاما و ایولیک، تجسمی از ویژگی باستانی دریای اژه شمالی است. سارد باستان، و عثمانی شاهانه ی قدیم، زمین تمرین مانیشا، در کنار هم دیگر، مکمل های خوبی هستند. گرچه ازمیر، صرفا به عنوان یک مدخلی عمل می کند که مرکز و جنوب دریای اژه را معرفی می کند.
افسس معروف، مایل است که به همان میزان، اماکن باستانی «پرینس و دیدیما» در مناطق مستعمره ای یونان را و یا مخروبه های جذاب افرودیسی و لابراندا و تپه های شهری خاطره انگیز سیرینس و بیرجی را که به طور کامل اشغال نشده اند، و همچنین اینلند آرام ، جزایر لانگر هانس بافاگولو و نمایی از معماری شهری موغله، که به لحاظ زمین شناسی با پاماکلاله، جاییکه در آن سنگ های تراورتن رومان هیراپولیس تشکیل شده اند، تحت الشعاع خود در آورد.
در حالیکه این ساحل، به شدت توسعه یافته است، استراحتگاه ستاره اش که داتچا نام دارد، آرامترین مکان است. بودروم، با کیفیت ترین مکان است و فضایی مناسب را می سازد.
در ورای طبیعت بزرگ هاربور در مارماریس، دریای اژه کم کم تبدیل به مدیترانه شد. دریانوردی های کناره ی دریا، از زمان های گذشته در مارماریس برازن، مشهور بوده است. و در فتهیه، شهرستان اصلی جزیره ی تورکئویس، مهار شدنی تر بوده است، حال آنکه، جزایر بهتر، در دالیان و پاتارا که در نزدیکی ییریه، مقبره ی تاریخی لیسیان هستند، گسترده شده اند.
علاوه بر شرق، کاس و کالکان، استراحتگاه های شلوغی هستند که برای استراحت کردن در حین شناسایی کوه های داخلی کشور، مناسب اند.
فراتر از ساحل نسبتا بکر کوالی، در المپوس باستان، آنتالیای به سرعت درحال پیشرفت، در ابتدای ساحل مدیترانه ای پراکنده شده است . این مکان، علی رغم اینکه بخش های غربی اش، تا حدودی باتلاق می شود، به واسطه ی وجود شن های وسیع و مکان های باستان شناسی اش، -که معروفترین آنها ترمسوس، پرجه، ساید و اسپندوس اند- ،زیبا شده است. علی رغم وجود قصر بلند آلانیا، شما گردشگران کاهش یافته: نقاط شگفت انگیز بین سیلیفک و آدانا شامل یوزونکابورک رومی و سنگر ساحلی خیالی در کیزکالسی می شود.
علاوه بر شرق، آنتاکیای متاثر از عرب که قلب هاتای است، فرهنگ سوریه را دارد.
در اینلند واقع در جنوب آناتولی مرکزی، کلیسا های سنگ تراشیده، شهرستان های زیر زمینی، و منظره های بلند سنگی کاپادوکیا در انتظار شما است. اقلیم خشک و سالم، شراب عالی، گنجینه های هنر و معماری، به علاوه ی اسب سواری و هوای گرم در طیران، ده ها روز وقت شما را با متوقف کردن شما در کایسری که در مسیر شمال واقع شده است، پر می کند. همچنین شما ممکن است در شهرستان های تاریخی اجیردیر یا بیسهیر در کنار دریاچه، توقف کنید و یا در قونیه که به خاطر معماری سلسوک ش و ارتباط ش با دراویش ملولی مشهور شده است، توقف کنید.
آنکارا، پایتخت ترکیه، یک شهر دارای برنامه است، که جامعه ی غربی مدبر، به اولویت های جمهوری ترکیه و همچنین ویژگی های موزه ی تمدن برجسته ی آناتولی اشاره می کند. نقاط برجسته ی اطراف شمال مرکزی آناتولی، شامل معبد عجیب آئزانی در نزدیکی های کوتاهایا، شهر موزه ی عثمانی در سافرانبولو، آثار تاریخی پیچیده و مزین از سال های ابتدای شکل گیری ترکیه، در دیوریگی، و مکان های قابل توجه هیتیت در هاتوساس و آلاکاهویوک، می باشند. همانطور که شما به سوی شمال حرکت می کنید، در شهرهای دره ای سیواس توقف خواهید کرد. توکات و آمایسا، خط ساحلی با شکوهی بالای دریای سیاه اند که کمی بیشتر از زنجیره ی قلعه های ژنوایی- بیزانس را تصرف کرده اند.
قدیمی ترین و جالبترین شهر ها، شامل سینوپ، نقطه شمالی آناتولی و آماسرا، هستند. ترابزون افسانه ای در شرق سینوپ، و مکان سابق امپراطورهای زیر دستی (امپراطور های فرعی) ، اکنون برای صومعه های ایاصوفیه و سوملا مناسب هستند..
موقعیت جاده ی آنکارا- سیواس، شما را از کنار رود فرات به سمت « بک هاف» ترکیه، می برد. نخستین توقف در آناتولی شمالی، به احتمال زیاد در ارزروم است. بلندترین و بی دفاع ترین شهر بزرگ ترکیه، که پایه ای برای بازدیدها از دره های میانه ی کلیسا، گرجستان میانی جنوبی، یا کوهپیمایی هایی در کوه کاکر، است.
کارس، عموما به خاطر نزدیکی اش به آنی، پایتخت ویرانه ی ارمنستان قرون وسطی، بازدید می شود.
رود دجله و فرات، رنگ و بوی واقعی خاور میانه را دارند. کازیانتپ پر رونق، موزاییک های رومی را که یک بخش قدیمی هوایی است، و همچنین غذاهای تند ترکیه ای را در سراسر جهان، ارائه می کند. علاوه بر شرق، اورفای مقدس، به وسیله ی بازار رنگارنگ و استخر مقدس ش، متمایز شده است. در حالی که ماردین بین المللی، مشرف به دشت وسیع بین النهرین است. با این حال، جاذبه های عمده ی آن، طلوع و غروب خورشید به روی مجسمه های باستانی عظیم نمرود است. آشیانه های پر تکاپو و قومی دیارباکر کردی در داخل دیوارهای سیاه قرون وسطی بین نمرود و ماردین، است.
به سوی مرز ایران، منطقه ی مملو از آب های غیر زمینی، و به طرف گستره ی قلیایی دریاچه ی وان زمین به طرز رو به افزایشی، کوهستانی می شود. اورارتو، سلسوک و بناهای تاریخی ارامنه، خصوصا کلیسا ی بازسازی شده و گرانبهای ارمنی، در جزیره آکدامار، در درون مکان هایی مملو از آب، محصور شده است.
ساحل شرقی شهر ون، به خاطر شتر های سنگی تراشیده شده ی فراوان ش، که با تراش قبرهای قدیمی اش،ایجاد شده اند، معروف است.
فراتر از این نماهای شهر ون، افسانه ی کردی قلعه ی هوساپ، وجود دارد. درحالیکه تنها در خارج از دغوبایزید، ایشاک پاشا ساری، یکی از احمق های ایزوله شده، در سایه ی کوه آرارات، در سر انتهایی ترکیه وجود دارد.
زمان رفتن به تور ترکیه
در مناطق ساحلی، استانبول و سواحل دریای مرمره آب و هوا نسبتا مرطوب است. اقلیم بالکان، تابستان های نفس گیر و سرد، زمستان های بارانی (و به ندرت برفی)، دارد. این مناطق در فاصله اواخر ژوئن و اوایل سپتامبر شلوغ می شوند. دریای معروف اژه و سواحل مدیترانه خصوصا بین ازمیر و آنکارا، ممکن است در فاصله ی جولای تا آگوست، به طرز نامطلوبی، گرم شوند. آب و هوای این منطقه، در بهار یا پاییز، مطبوع تر می شود و ازدحام جمعیت کمتر می شود. حال آنکه، در اواخر اکتبر و اوایل نوامبر، pastırma yazı لذت بخش یا «تابستان هندی»، دیده می شود.
حتا در فصل زمستان، سواحل مدیترانه و فیروزه، هنوز هم نسبتا شیرین و لذت بخش هستند. به جز دوره های بارانی در ژانویه و فوریه.
دریای سیاه، با زمستان های فوق العاده ملایم ش و احتمال ریزش باران در 9 ماه خنک تر سال در آنجا، در بخش شمالی کنونی، یک چیز ناهمگن به شمار می رود. و گرد و غبار و رطوبت نیمه گرمسیری اش در طول تابستان، دیر از راه می رسد.
آناتولی مرکزی که به وسیله ی کوهستان، از ساحل جدا شده است، عمدتا استپی نیمه خشک است. که آب و هوایی مطبوع، که در تابستان، گرم ولی خوشایند است و در زمستان، از اواخر نوامبر تا اواخر مارس، خنک و نسبتا خشک است.
کاپادوکیه، در طول بهار و پاییز، یا حتا در دسامبر، هنگامی که صخره های آن، با برف پوشیده شده اند، شعفی آرام و مهیج را پدید می آورد.
به محض اینکه شما در فاصله ی اکتبر تا آوریل، به شمال شرقی آناتولی اطراف دریاچه ی وان مسافرت می کنید، ارتفاع افزایش می یابد و برف شدیدی می بارد. مسافرتتان را در اواخر بهار و تابستان، که بهترین زمان برای گردشگری است، ترتیب دهید.
پایین تر از دجله و فرات، خاور میانه ی به رسمیت شناخته شده، اثراتش را با زمستانی نه چندان بدتر از آناتولی مرکزی و اما تابستانی شدیدتر از آن،، اعمال می کند. بدون هیچ جبران خسارت از یک ساحل نزدیک.
منبع: اطلاعات تور ترکیه