اطلاعات تور تایلند

در تور تایلند کجا برویم؟

شدیدترین برخورد بین سنت و مدرنیته، در بانکوک است، که تقریبا در هر برنامه ی سفر، نخستین اقامتگاه است. در داخل هسته ی تاریخی بانکوک، معابد درخشنده و پر تلالوء. بازارهای , canalside، و تجملات فراوان کاخ بزرگ در قرن هجدهم، را خواهید یافت، حال آنکه در مرکز شهر بانکوک، آسمان خراش های جنگلی، دکور بوتیک ها، باشگاه ها و میکده ها وجود دارند. پس از اینکه به طور کامل در تور بانکوک توقف کردید، برنامه ی بسیاری از پرواز ها در تعطیلات، حرکت به سمت شرق و به سوی پاتایا، اصلی ترین تفرجگاه این کشور است. اما برای رسیدن به سواحل و استراحتگاه های زیباتر، بهتر است که فقط اندکی بیشتر خطر کنید تا به جزیره ی کوهسامویی و مجمع الجزایر کوهسانگ با شن و ماسه های سفید و خانه ساحلی های ییلاقی اش، برسید. 
گردشگران کمتری، از ایسان، فقیر ترین و سنتی ترین منطقه ی تایلند، بازدید می کنند. اکنون، سفری از میان مناظر آرام دره ی رودخانه ی مکونگ که سر حد نهایی شمال شرقیتایلند است، و در روستاهای کشاورزی قدیمی پیش می رود و ترکیبی موزون از اماکن مذهبی را می سازد، وجود دارد. در حالیکه بخش های جنوبی ایسان، بعضی از بهترین اسرار تایلندرا در خود نگه داشته است. مثل معبد سنگی با شکوه فیمایی، فانوم رانگ و خوافرا ویهارن، که همگی حدود ده قرن پیش با خمر کامبوج ساخته شده اند.
نزدیک تر به پایتخت، پارک ملی خائویای، تنوع فوق العاده ای از گیاهان و جانوران تایلند را از ارکیده وحشی تا انجیر خفه و همچنین از فیل تا پرندگان همه چیزخوار حفظ کرده است.  
در قلب مناطق مرتفع شمال، چایانگ مای وجود دارد که هم شهری تاریخی جذاب است و هم مرکز فرهنگی پر تب و تاب همراه با سنتی قوی در زمینه هنر، صنایع دستی و جشنواره ها است. که در راستای توسعه ی خود از مراقبه های مذهبی و زاهدانه به سوی لذت های دنیوی تر و برگزاری کلاس های پخت و پز تایلندی - حرکت کرده است.
در حالیکه مناطق اطراف این شهر، به خاطر وجود مناظر کوهستانی اش، انسان را وسوسه می کنند، جمعیت در این روستا، به طور کامل مخلوطی از مردم قبیله هستند.
بخش زیادی از فعالیت ها در فضای باز، و همچنین چشمه های آب گرم و ماساژها در «پای»، که یک ایستگاه شگفت انگیز و بین المللی برای مسافرین روی تپه هاست و 4 ساعت با شمال غربی چیانگ مای فاصله دارد، لذت بخش هستند.  
چیانگ مای و شمال آن، به خاطر گردشگری مستقل جای خود را استوار کرده است. حایل شدن دشت های مرکزی در این مکان، گردشگری را با مشکل مواجه می کند. با این حال، در ازای آن (حایل بودن دشت های مرکزی) ، هنوز هم کوهپیمایی هایی در اطراف آمفانگ، در نزدیکی مرز برمه، و خرابه های زیبای پایتخت سابق «ایوتهایا و سوخوتهای»که میراث هنری با شکوهی را ایجاد کرده اند و قابلیت های برجسته ی تایلند را جهت جذب فرهنگ های متفاوت، به نمایش کشیده اند، انجام می شود.

کانتچانابوری، که به شکل فوق العاده ای در رودخانه ی کوا واقع شده است، از بخش بسیار تیره و تاریک گذشته ی تایلند حکایت می کنند. ارتش ژاپن، در طول جنگ جهانی دوم، برای مسیر این رودخانه بود که راه آهن برمه – تایلند را به قیمت جان هزاران POW، ساخت.    
تعطیلات تایلندی ها در شن و ماسه و دریا، خلاصه می شود. هرچند بهترین سواحل در جنوب تایلند، که مجمع الجزایر سامویی در سواحل خلیج یکی از برجسته ترین آنها است، قرار دارد. کاسومائی، خود بیشترین سواحل دارای شن و ماسه ی سفید و مرتب را دارد. و بهترین تنوع در امکانات رفاهی را برای رفتن به آنجا دارد. مورد بعدی، کوفانگان است که هنوز تا حد زیادی قلمروی باربران است. جاییکه باید انتخابی دشوار بین خلیج های متروک و هات رین، پایتخت بخشی از تایلند داشته باشیم. 
دستیابی به کو توای سنگی، دور افتاده ترین جزیره، به عنوان بزرگترین مرکز آموزش رانندگی در آسیای جنوب شرقی ، پیجیده است.   در سرتاسر جانب دیگر این شبه جزیره، ساحل آندامان،منظره های هیجان انگیز تر و بهترین صخره های مرجانی را در این کشور دارد. خصوصا در سرتاسر جزیره ی کو سیمیلان، که در زمره ی بهترین مکان ها در جهان طبقه بندی می گردد.
پوکت، بزرگترین جزیره ی ساحل آندامان، یکی از بالاترین مقاصد گردشگری تایلند است و یک دوجین ساحل خوب را در کنار خود دارد. هرچند برخی از این سواحل، به واسطه ی زیاده خواهی ها و شب زنده داری ها، توسعه ی زیادی یافته اند. زیبایی کو فی فی کوچک، یک قطب عمده ی این بخش است که توسط دریاهای فیروزه ای و صخره های سنگ آهک چشمگیری که خط ساحلی را در سرتاسر کرابی، مشخص کرده اند، احاطه شده است. 
کالانتای بزرگ و جنگلی، حداقل برای یک لحظه ، جایگزینی آرام برای خانواده ها است. اما برای رفتن به یک جنگل واقعی، به یک رهبر داخلی نیاز است تا شما را به جنگل های انبوه پارک ملی خائوساک ببرد.
به علاوه، پایین شبه جزیره ی تایلند، در استان های کاملا جنوبی، حیات پرتکاپوی دریا و ماسه های تکرار نشدنی جزایر ترانگ، پارک ملی دریایی کوتاروتوا، رقیبان اصلی هستند. امروزه امکان این وجود دارد که جزیره ی رقص شما را جذب کند و مسیرتان را به سمت خود بکشد، در واقع، ممکن است شما همه ی راه را از پوکت تا مالزی بیایید، اما در سرزمین اصلی قدم نگذارید. 

چه زمانی تور تایلند برویم؟

آب و هوای بیشتر مناطق تایلند، تابع سه دوره هستند. بارانی (حدودا در ماه می و اکتبر) که به واسطه ی رطوبت موسمی آزادی که از سوی دریای آندامان و خلیج تایلند می آید، ایجاد می شود. خنک (در نوامبر و فوریه) و سرد (در مارس و مه). دوره ی بارانی کمتر از بقیه ی دوره ها قابل پیش بینی است و در نظر گرفتن این نکته، هنگامی که در مورد بهترین زمان برای سفرمان می اندیشیم، ارزشمند است. طول مدت این فصل و همچنین شدت آن از سالی به سالی دیگر، متفاوت است اما در ماه مه بیشتر از یک مرتبه بارش باران وجود دارد و این باران ها تا اکتبر ادامه دارند. در این زمان، بیشتر روزها بارانی خواهند بود اما تنها چند ساعتی در بعد از ظهر و یا در شب، باران می بارد. باران ها معمولا در فاصله ی بین جولای تا آگوست با قدرت بیشتری می بارند، در سپتامبر و اکتبر به اوج خود می رسند و جاده های آسفالت نشده را تبدیل به گل و لای می کنند.

گرچه در فصل خنکی، دما در اواسط روز ممکن است به 30 درجه گرمای سوزان برسد، اما این زمان، زمان دلپذیری برای گردشگری است.  در فصل گرما، هنگامی که دما در بانکوک غالبا به بالای 35 درجه میرسد، بهترین کار، رفتن به ساحل است. 
در این نقشه، تغییرات جزئی از ناحیه ای به ناحیه ای دیگر، تشخیص داده شده است. در مناطق مرتفع، هرچقدر میزان رطوبتی که متحمل می شود کمتر باشد، دامنه ی وسیع تری از دما را دارد: در فصل سرد، دما سنج ها به طور محسوسی در شب افت دما را نشان می دهند. گاه به گاه با افت بیشتر، عدد صفر را نشان می دهند. واین ناحیه، غالبا در بین ماه مارچ تا مه، گرمتر از دشت های مرکزی است. شمال شرقی است که با ابرهای پر از گرد و غبار در بالای زمین های خشک، و هوای مرطوب، بدترین فصل گرم را دارد. دما در طول سال، در تایلند جنوبی، پایدار تر از بقیه مکان هاست. و هرچه به سمت خط استوا نزدیک تر شویم، این تنوع دما کمتر می شود. 
جزیره ی آندامان در شبه جزیره ی جنوبی را بیشتر از سایر مناطق این کشور، فصل بارانی را تجربه می کند. بارش باران ممکن است از آوریل شروع شود و معمولا تا نوامبر ادامه پیدا میکند. 
یک منطقه از این کشور، سواحل خلیج فارس از شبه جزیره ی جنوب، خارج از این الگوی کلی عمل می کنند. اگر با کشتی، مستقیما به سوی شرق ، به طرف این ساحل و جزایر دور از ساحل آن، حرکت کنیم، تاثیر بادهای موسمی شمال شرقی را که در فاصله ی بین اکتبر و ژانویه، و خصوصا در نوامبر باران را به ارمغان می آورند، احساس می کنیم. اما این سواحل، کمتر از سواحل آندامان، بادهای موسمی جنوب غربی را دریافت می کنند. 
در مجموع، فصل خنک، بهترین زمان برای رفتن به تایلند است که علاوه بر داشتن دمای کنترل شدنی تر و باران های کمتر، آبشارهایی به شکل ظغیان رودخانه دارد و  بهترین گل های بلند را به شکل شکوفه دارا است.به یاد داشته باشید که گرچه این فصل، پر رفت و آمد ترین فصل است، برنامه ریزی برای آن ضروری است.    

منبع: اطلاعات تور تایلند