تور هند

درباره تور هند

غالبا در مورد هند گفته می شود که آنجا یک کشور نیست، یک قاره است که از قله های یخ زده ی هیمالیا تا بخش های سبز گرمسیری کرالا امتداد یافته است. مرزهای گسترده ی هندوستان، طیف بی نظیری از مناظر، فرهنگ و مردم را در بر می گیرد.
چنانچه در خیابان های هر یک از شهرهای هندوستان قدم بزنید، دوش به دوش نمایندگان چندین دین بزرگ دنیا، بسیاری از  طبقات و کاست ها، افراد ملحد، سفید پوست، پنجابی های عمامه به سر، و سیاه پوستان تامیلی خواهید شد.
همچنین مراسم مذهبی معابد را که از زمان فراعنه ی مصر برگزار می شده است، خواهید دید. مساجد دارای گنبد گرد  قرن ها پیش از اینکه حتا رویای تاج محل و انتشار پژواک سلطه ی انگلستان، تقریبا در هر گوشه و کناری، شکل گیرد، ساخته می شد.
با توجه به سرعت تغییرات از زمان استقلال 1947، این بخش وسیع از گذشته ی هندوستان که امروزه قابل تشخیص است، شگفت آور است.
چنین اتفاقی، به واسطه ی اصلاحات بازار آزاد در اوایل دهه ی 1990، ایجاد شده است. انقلاب اقتصادی که توسط راجیو گاندی آغاز شد، هندوستان را با کالاهای مصرفی جدید، تکنولوژی نوین و روش زندگی جدید توسعه داد. (مسخ کرد)
امروزه، مکانی که بودا در آن می زیست و به تعلیم می پرداخت، و مکان برگزاری جشن های مذهبی وی، که به قدمت رودخانه هایی اند که وجود آن ها را تایید کرده اند،  دومین تولید کننده ی بزرگ نرم افزارهای کامپیوتری در جهان، همراه با ماهواره های شخصی و سلاح های هسته ای خود است.
گرچه، حضور در حتا دور افتاده ترین روستاهای تجاری در زمینه ی کافی نت ها، تلفن های هوشمند، و ماشین های تاتا نانو، مشکلاتی را که هند را خیلی قبل تر از اینکه تبدیل به بزرگترین جمهوری سکولار شود، به خود آلوده کرده بود، کاهش داد. فقر، به شکل واقعیتی تلخ و ناگوار در زندگی تقریبا 40 درصد بومیان هند باقی مانده است. هیچ کشور دیگری روی زمین، خانه ها و سکونتگاه هایی به کثیفی سکونتگاه های دهلی، بمبئی و کلکته ندارد. و همچنین هیچ جای دیگری در قیاس با این سه جا، کودکان دچار سوء تغذیه، زنان بی سواد،و خانه های فاقد دسترسی به آب پاک و دفع زباله، ندارند.  

اطلاعات تور هند

در تور هند کجا برویم؟

بهترین برنامه های سفر در تور هند، ساده ترین آنها است. این ممکن نیست که همه چیز را در یک سفر تنها ببینید حتا اگر یک سال تلاش کنید. به مراتب بهتر است که روی یک یا دو منظقه ی خاص تمرکز کنید و مهمتر از همه اینکه انعطاف پذیر باشید. گرچه این نیاز به تغییر عمدی روش سرمایه گذاری دور از مراکز شهری دارد، مناطق روستایی لذت خاص خود را دارند. در واقع در حالیکه شهرهای هندوستان، مسلما لذت بخش و شادی آفرین هستند، ممکن است پیش آید که برای چندین ماه در سراسر این شبه قاره سفر کنید اما در یکی از آنها پا بگذارید. و این قطعا کمتر استرس زا است.
بیشترین مکان های مسافر خیز در این کشور، شامل آثار تاریخی دیدنی و جذاب، همراه با جلگه ها، مناظر طبیعی حاصلخیزی می شود که برای بسیاری از مردم شبیه هندوستان اولیه است که اصطلاحا مثلث طلایی در شمال نامیده می شود: خود دهلی، پایتخت استعماری: آگرا، جایی که تاج محل در آن قرار دارد و شهر صورتی جیپور در راجستان.
راجستان به احتمال زیاد تنها دولت معروف در میان مسافرین است که به خاطر مناظر کویری آن، قلعه ی قرون وسطایی و با ابهتش و قصرهای جایسالمر، جودهپور و باندی، و لباس های سنتی رنگارنگ ش معروف شده است.
شرق هندوستان، رودخانه ی گنگ، از بین برخی از مناطق شلوغ و پرجمعیت، پیچ می خورد و به سوی شهر فوق العاده مقدس هندوها یعنی واراناسی (که به بنارس معروف است)، حرکت کند. اینجا، مکانی است که مناسک روزانه ی مرگ و زندگی در اطراف اسکله (مکان حمام) به طور متمرکز اجرا می شوند. این مناسک، در نگاهی اجمالی دنباله ی سنتهای معروف هندوستان باستان اند. به علاوه، بهترین شهر، در شرق، کلکته است که تا اواخر قرن اخیر در دوره سلطه ی انگلستان، پایتخت بود و حالا یک کلانشهر پر رونقی شده است که بیشترین فشار مشکلات معاصر هندوستان را تحمل می کند.
عموم مسافرین، مسیر رود گنگ را دنبال می کنند تا به نپال برسند، شاید به طور ناآگاهانه، کوه های هیمالیا، و مناظر کوهستانی که کوه پیمایی زیادی را پیشنهاد می کنند در این محدوده با هم به رقابت می پردازند.
با سفر در کشمیر، که به پایتخت، سرینگر و دره مرکزی محدود شده است، هیماچال پرادش، - جاییکه در آن دارامسالا، منزلگاه جوامع ی تبتی است که دالایی لاما را نیز در بر می گیرد- و استان دور افتاده ی لاداخ با چشم انداز مرموز مهتابی اش و صومعه های پیچ و تاب خورده اش، هدف اصلی در مسافرت های کوهستانی شده است.
تورفتگی اوتاراخاند، مرز نپال، که در آن منابع یحچالی رود مقدس گنگ برای هزاران سال مسافرین را به خود جذب می کرده است، برخی از بلندترین قله های آسیا را دارا است اما کمتر بازدید می شود.در جهت مخالف این زنجیره، سیکیم، شمال بنگلادش، یکی دیگر از مقاصد کوهپیمایی کم بازدید است.چشم انداز جذب کننده و فرهنگ بودایی آن، مشابه با همسایه ی بوتانی است. شمال شرقی ایالات هیل، از زمین با گردنی بلند و باریک به شرق هندوستان متصل شده است، مناظر متنوع و قابل توجهی را به نمایش می گذارد و به طور غیر قابل باوری، پنجاه درصد از تنوع زیستی هندوستان را دارد.

در مسیر کلکته به سمت جنوب، در امتداد ساحل، به احتمال زیاد نخستین توقف تان در کوناراک در اودیشا، جایگاه معبد معروف خورشید، خواهد بود. هرمی حکاکی شده و غول پیکر از جنس سنگ، که تا ابتدای قرن 20 م که مجددا کشف شد، در زیر شن و ماسه مدفون شده بود.
توقف بعدی تان در تامیل نادو، در جنوب است، که سنت معماری با شکوه خود را حفظ کرده است. همراه با دروازه های gopura ی بلند، که در شهرهای با معابدگسترده و مجتمع هایی که با تمرکز بر زندگی روزمره ساخته شده اند.
درمیان همه ی اینها، مادورای، که در جنوب قرار دارد، خیره کننده ترین است که شما می توانید ماه ها بین مکان های مقدس جلگه ی کاوری و تپه های معطر نیلگیری که با بهارخواب های چای،- که مشخصه ی مناظر جنوب هند هستند-، پوشیده شده است سرگردان باشید.
کرالا، نزدیک راس جنوبی این شبه قاره در ساحل غربی، همراه با مرداب های سرسبز و بارور آن، همراه با صنایع دستی چوبی ساده اش در تمامی اشکال و سایزها، و شهرها و روستاهای قرمز سقف دار، که در زیر سایبانی از درختان نخل مستتر شده اند،  از گرمسیری ترین و آرام ترین مناطق هندوستان است.
بیشتر این ساحل، گوآ ، مستعمره سابق پرتغال است که 100 کیلو متر خط ساحلی دارد و با ساحل، حاشیه ایجاد کرده است تا با هر سلیقه و بودجه ای جور در آید.چه آن دسته از گردشگران که تنها با یک کوله پشتی به سفر می روند و چه آنان که با تشریفات و به شکل اعیانی به مسافرت آمده اند. آنهاییکه روستاهایشان را از طریق کلیساهای سفیدکاری شده ی مسیحیت به دست آوردند که ممکن است از مصر به اینجا مهاجرت کرده بوده باشند.
در شمال این مکان، بمبئی، موجودی بی خاصیت و بی حاصل وجود دارد که علت عمده ی رفتن به سوی کلان شهر ها در سراسر جهان است. این موجود، که در مرکز معروف و توانا در زمینه ی هنر فیلم این کشور، است، بعد از چند روز خوگیری با آن، انرژی غیر قابل انکاری را در فرد ایجاد می کند که می تواند اعتیاد آور باشد 
پس از بمبئی، ایالت گجرات قرار دارد که به خاطر فرهنگ خاص و صنایع دستی نابارور منطقه ی «کاچ» معروف شده است.
در یک سفر طولانی، هر چند هفته یکبار، این، به معنای توقف و استراحت خواهد بود. برخی مکان ها، وظیفه شان را برای نسل ها انجام داده اند. مثل تفریحگاه های هیمالایایی مانالی. منطقه ی تولید کننده ی حشیش در هند و بسیاری از ایستگاه ها در تپه های مستعمره ی سابق که این کشور را نشانه دار کرده است. از اوهگاماندالام (اواوتی)، در جنوب دور گرفته، تا مکان عقب نشینی اولیه انگلیسی شیملا، شخصیت نامیرا در نوشته های رودیارد کیپلینگ.  
مکان دیگر، ترکیب شن و ماسه و دریا، و یک پس زمینه زیبا ی روستایی و مذهبی،  مثل ورکالا در کرلا ، گوکارنا در کارناتاکا و سواحل دور افتاده ی گوا، غالبا کافی اند تا حتا خشک ترین و منظم ترین برنامه ی سفر را کنار بگذاریم.    

چه زمانی به تور هند برویم؟

آب و هوای هند به شدت متنوع است، بعضی چیزها هست که شما باید آنها را هنگامی که مشغول فکر کردن در مورد بهترین زمان سفرتان هستید، در نظر بگیرید. با نفوذترین ویژگی آب و هوای این شبه قاره، فصل مرطوب یا موسمی آن است. که در پایان ماه مه، در ساحل کرالا ، این وضعیت از بین می رود. و از دو ماه و نیم بعد در شمال شرقی این کشور، مجددا وضع به حالت سابق بر می گردد. در حالیکه این وضعیت با بارندگی طولانی مدت و منظم و پراکندگی آفتاب گرم و رطوبت زیاد، به طول می انجامد.
در اوج این موسم ها، -خصوصا در مناطق جنگلی شمال غربی و دلتای پست سرزمین بنگال- سیل می تواند به شدت ارتباطات را تخریب نماید و تخریب وسیعی را ایجاد کند. ریزش کوه در دامنه ی هیمالیا، رایج است و ممکن است سیستم های کامل دره را برای چند هفته قطع کند.
در سپتامبر، این موسم، به میزان زیادی از شمال دور می شود اما مجددا چند ماه بعد قبل از اینکه ابرها از سمت جنوب دور، کاملا ناپدید شوند، باز می گردد. ساحل شرقی آندرا پرادش و تامیل نادو، و جنوب کرالا، بین اکتبر و دسامبر، زمانیکه «موسم شمال غربی» یا «موسم بازگشته»، از سمت بای در بنگلادش باز می گردد، مجددا خیس می شوند. حال آنکه در دسامبر، بیشتر قسمت های این شبه قاره، دارای آسمان صاف و دمای نسبتا سرد هستند.